"Ermm.. Sori~ ye2..suke ati awaklah~"

Salam..
Selamat tengahari.. anda sudah mngisi perut chumel anda dengan beberape biji nasi?
Saya sudah~ beberape urat megi hendaknye..

Anda pernah melakukan beberape perkara yang x spatutnye anda buat, tapi anda tidak sedar akannye?
Mungkin sesuatu yang anda panggil ‘suatu pelan bijak” tetapi ianya hanya lah suatu “pelan yang Nampak anda buduh” shj?

Jika ianya berlaku kpd anda sendiri mahupun mereka sekeliling anda, apekah tindakan reflex dari anda? Atau apekah caranya untuk anda pastikan diri anda atau mereka2 itu kembali pada landasan yang lurus?

Erm..saya agak takut2 brani jer kuarkan entry ini..

Mari saya bagi satu kondisi..anda nilai sendirilah..

Seorang gadis cumel yang bersaiz XL.. tetapi tidak dapat menerima kenyataan bahawasanya tubuh beliau semungil itu..

Apebila tiba musim yang hadir 3 kali setahun itu..atau suatu musim dimana mereka2 yang sangat mencintai pepapan yang tertera akan “SALE!! Y.E.S, 70%,50% N etc”..gadis chumel ini akan mgahabiskan hampir kesemua wang simpanan beliau untuk mmbeli kesemua pkaian2 luaran dan dalaman wanita untuk diri sendiri..

Mungkin ini adelah perkara normal bagi sebilangan besar gadis lain di luar sane..

Walaubagaimanapun, gadis chumel ini akan mmbeli pakaian dalaman dan luaran yang saiznye 4 atau 5 lebih kecil dari saiz yang sesuai untuk beliau..

Perilaku ini tidak beretika dan mnyakitkan beliau.( lbih menjuruskan kpd bahagian dalaman..kalu salah pilih saiz, keselesaan maksima xkan tercapai..)

Hal ini berlaku adelah kerana gadis chumel ini langsung tidak dapat menerima kenyataan tentang saiz badan mungil sebenar beliau.

Inilah adelah “pelan bijak” beliau untuk mngaburi mata2 sekeliling beliau..bagi beliau, jika beliau membeli dan memakai bebaju saiz S ataupun saiz 2 untuk standard UK.. beliau boleh nmpak kurus sekurus Gisele Budchen atau Elisha Cuthbert.. berskirt pendek sehingga mnmpakkan hampir keseluruhan selulit yang ade di peha..dan sibuk mngwar2 kan pada sume org bahawasanya beliau bknlah bersaiz XL kerna beliau masih mampu mnyarung bebaju saiz S.. wlaupun secara faktanye beliau itu saiz XL.

Pemikiran beliau yang telalu berpegang pada prinsip “hei..aku punye suke lar..duit aku, badan aku” mnyebabkan lemak2 beliau yang sepatutnye di biarkan bernafas dan bergerak bebas, terkongkong akibat dek kekain campuran Lycra Spandex itu lansung tidak mmbenarkan lelemak itu untuk bergerak dan berkomunikasi dgn lelemak yang lain..

Berdasarkan dari penceritaan dongeng di atas, apekah konklusi yang dapat anda buat?
Saya tidaklah mmbuka entry ini untuk bersifat ‘weight’ism.. tetapi hanye suatu contoh kondisi yang acapkali berlegar2 di dalam persekitaran kita.. ohyer, jgn sempitkan pemikiran anda dengan mmbayang kondisi yang sebijik2 mcm di atas.. ianya hanyelah suatu metafora..saya beri ruang pada neuron2 di otak anda bekerja lebih ckit..

Seseorang yang cube mnutup minda beliau sendiri atas alasan “hak kemanusian” yang memaksimakan kgunaan perundangan yang di keluarkan oleh SUHAKAM sendiri iaitu ‘berhak melakukan sesuatu perkara selagi ianya tidak bercanggah dengan undang2 negara’. Walhal itu adelah hanye mmbuatkan beliau nmpak lemah..kelemahan beliau sangat terserlah..

Saya faham..itu adelah protes atas sesuatu perkara yang masih beliau tdak dapat terima dan terus mprotes.. mungkin itu ‘pelan bijak’ beliau..

Jika dikaji oleh pemikiran waras pun,sbnrnye pelan itu xkan Berjaya..

Ok..yang ni tamat sudah metafora.. kembali pada keadaan reality..

Jauh di ke dasar pancreas, saya berharap beliau akan cpt kembali ke landasan.. lebih kuat dan tidak mmbiarkan si dia yang mmbuatkan beliau tertekan merasakan kemenangan atas tindakan unlogikal beliau.. dan mgharapkan beliau mngambil plan “reverse pshycology” dan bknlah hanye duduk di hadapan skrin dan bermonolog.. kadang2 berlakon kental untuk mmbaiki keadaan, apesalahnye.. walaupun saya tahu mende tu sukar untuk seorg yang berjiwa sensitive.. beliau pernah beritahu yang beliau percaya pada karma, jika benar..buktikanlah..redhakan dengan ape yang berlaku..biarkan pembalasan sendiri datang..

“Melepaskan Sesuatu Bukan Bermakna Mnyerah.. tapi Berserah”